W Łęknie też tylko mały przystanek na obejrzenie ceglanego kościółka – jest to późnogotycki kościół pw. św. Piotra i Pawła z XVI wieku. Co ciekawe, na furtce napis, że własność prywatna… A może ja nie ten kościół znalazłam... chyba tak ;)
Pierwotny kościół zbudowali w drugiej połowie XII lub w pierwszej połowie XIII wieku cystersi .
Obecna, późnogotycka świątynia, wzniesiona została w połowie XIV wieku i gruntownie odnowiona w wiekach XVII i XVIII.
Od VIII w., aż do XIII w. w Łeknie znajdował się gród książęcy Pałuków. Pierwsza pisana wzmianka o miejscowości pochodzi z bulli Innocentego II z 1136 roku, Łekno jest wymienione w niej jako kasztelania łeknowska. Drugą wzmiankę zawiera dokument fundacyjny dla klasztoru cystersów z 1153 r. Do Łekna cystersów sprowadził Zbylut Pałuka z Panigrodza z klasztoru w Altenbergu pod Kolonią. To najstarsze opactwo cystersów w Polsce.
W 1331 r. wieś została złupiona i zniszczona przez Krzyżaków.
Około roku 1370 r. Łekno zostało miastem lokowanym na prawie niemieckim.
W 1383 r. Łekno zostało spalone w czasie wojny rodowej między Nałęczami i Grzymalitami. W wyniku tych zniszczeń w 1396 r. cystersi przenieśli się do Wągrowca. Mimo zniszczeń i przeniesienia siedziby cystersów, miasto rozwijało się, w 1458 r. na wyprawę malborską zobowiązane było wysłać 10 pieszych.
W wyniku III rozbioru, w 1793 przeszło pod administrację pruską. W latach 1807-1815 znajdowało się na obszarze Księstwa Warszawskiego. Od 1815 r. ponownie pod administracją pruską.
Łekno utraciło prawa miejskie w 1888 r.
.